In mijn schrijfsels gebruik ik de ene keer de term autist, de andere keer heb ik het over autistisch en de derde keer over een persoon met autisme. Ik probeer er op te letten, maar het heeft geen hoge prioriteit.
Waarom probeer ik erop te letten, denk je nu. Het betekent toch alle drie hetzelfde? Ja, dat zou je denken. Het is een gevoelig onderwerp. Zelfs onder autisten. Of als je dat liever leest: zelfs onder mensen met autisme.
Voor mij is het heel simpel. Ik ben autist, ik heb autisme en ik ben autistisch. Drie verschillende schrijfvormen voor hetzelfde. Mijn voorkeur gaat er naar uit om de term autist te gebruiken. Dat is het meest efficiënt.
Vooral bij mensen zonder autisme (ook wel ‘neuro typicals’ genoemd) ligt de term autist gevoelig. Ze zien er een scheldwoord in. Vaak hoor ik dan het confronterende argument: ‘je bent meer dan autisme’. Dat vind ik zo raar. Dat heb echt in mijn leven nog nooit bij iets anders gehoord: je bent meer dan je voetbalwedstrijd, je bent meer dan je beroep, je bent meer dan je avondeten, je bent meer dan je auto. Het zijn juist dit soort afwijkingen in gedrag waar mijn hoofd dan iets achter zoekt. Waarom is het juist bij mijn autisme van belang om dit te vermelden? Bovendien is het maar deels waar. Autisme is, net als mijn geslacht en mijn leeftijd, een geïntegreerd onderdeel van mijn ‘zijn’. Ik kan het niet even wegleggen als het mij uitkomt.
Tegelijk ligt de term ‘mens met autisme’ ook gevoelig. Daarvan zegt men dat het klinkt alsof autisme een ziekte is dat je ergens opgelopen hebt en dat binnenkort geneest. Tja, ik heb ook een been. Toegegeven, het is makkelijker om daarvan af te komen dan van autisme. Maar ik wil het toch geen ziekte noemen.
Ik prefereer de term autist omdat het korter is. En mens met autisme klinkt in mijn oren vreemd. Ze noemen mij immers ook geen persoon met de Nederlandse nationaliteit. Nee, ik ben Nederlander. Ook al heb ik die nationaliteit wel, het is niet iets wat je in spreektaal zegt. Waarom dan voor autisme een uitzondering maken? Het legt de nadruk op iets dat we niet moeten willen.
Maar omdat het gevoelig is probeer ik het allemaal evenveel te gebruiken. Ik zal wel de persoon zijn die me aanpast. Daar ben ik immers goed in. Want dat is ook autisme.
Meer weten?
- Waarom het lijkt alsof ik niet autistisch ben
- Prikkelgevoeligheid
- Waarom ‘wat wil je?’ en ‘hoe voel je je?’ moeilijke vragen zijn
- Waarom duidelijk zijn zo belangrijk voor me is
- Waarom ik traag, verkeerd of helemaal niet reageer
- Mijn onverwachts populaire gedicht over het opvoeden van autistische kinderen